കാറ്റിനോട്

ഓർമ്മയുണ്ടോ ഈ കവിത?

ഒരു തലമുറയെ മുഴുവൻ
ബാല്യകാലത്തിലേക്ക്
കൈപിടിച്ചു നടത്തുവാൻ
കെൽപുള്ള ഈ
കൊച്ചുകവിത?

മാമരം കോച്ചും തണുപ്പത്ത്
താഴ്‌വര പൂത്തൊരു കുന്നത്ത്
മൂടിപ്പുതച്ചു കിടക്കും കാറ്റേ
മൂളിക്കുതിച്ചു  പറന്നാട്ടേ ....!

പൂങ്കുളിരുറ്റ കിഴക്കൻ മേട്ടിലെ
കുങ്കുമച്ചോലയിൽ നീരാടി
നീയെത്തുമ്പോഴെന്തിനു കാറ്റേ
തൈമാവിന്നൊരു താലോലം...?
അൻപിൽ പൂത്തു മദിച്ചിളമിച്ചൊരു
കൊമ്പുകളിൽച്ചെറുതാകമ്പം .....?


മെല്ലെച്ചിന്തുക പൂമ്പൊടി കാറ്റേ
ഫുല്ല മലർക്കുല ചായുമ്പോൾ.....!
ഉണ്ണി വിരിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞൂ പച്ച -
 ക്കണ്ണുമിഴിച്ചു കിടക്കുമ്പോൾ

പുഞ്ചനിലത്തിലെ പുൽക്കൊടിത്തുമ്പിലെ
മഞ്ഞിൻ തുള്ളി വശത്താക്കി
അഞ്ചിക്കൊഞ്ചിയ കാറ്റേ നീയീ
പിഞ്ചു കിടാങ്ങളെ കണ്ടോളൂ


കണ്ണുമടച്ചു കിടക്കും കുഞ്ഞി
ക്കള്ളന്മാരെ പൂണ്ടോളൂ.....
മെല്ലെ മെല്ലെ തൊട്ടിൽ കൊളുത്തിയ
ചില്ലകളിൽ കൈ വച്ചോളൂ ...


- ഇടശ്ശേരി-